Bibliographie sélective OHADA

Riskleri bertaraf etmenin çeşitli yolları olmakla birlikte sigorta bu yöntemler içerisinde en bilinen ve tercih edilenidir. Risklerin çeşitliliği, farklı sigorta türlerinin oluşumuna neden olmaktadır. Duyulan ihtiyaçlara, mevcut risklere göre sigortanın şekillenmesi, öznelleştirilmesi mümkündür. İfa edilen meslek nedeniyle üçüncü kişilere verilecek zarardan ötürü oluşan sorumluluğun sigortacıya devrini esas alan mesleki sorumluluk sigortası da farklı sigorta türlerinden sadece bir tanesidir. Alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinden olan arabuluculuk, 2012 yılında 6325 sayılı Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu ile Türk hukuk sistemine dahil olmuştur. Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten bu yana arabuluculuk yönteminin kullanımı hızla yaygınlaşmış ve uyuşmazlığın taraflarınca tercih görmesi, arabuluculuğu en popüler alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinden biri haline getirmiştir. Buna bağlı olarak da Türkiye'de arabulucu sayısı gün geçtikçe artış göstermeye devam etmektedir. Arabulucular siciline kayıtlı arabulucuların, arabuluculuk uygulamalarında karşı karşıya kaldıkları risklerin varlığı, yasal düzenleme dışında da bir takım koruyucu mekanizmaların devreye girmesini zaruri kılmaktadır. Özellikle mesleğin ifası esnasında meslek nedeniyle üçüncü kişilere karşı sorumluluğun doğumuna yol açan hallerin varlığında sigorta önemli bir enstrüman olarak görülmektedir. Çalışma ile İstanbul ilinde (Avrupa-Anadolu yakasında) aktif olarak faaliyet gösteren ve Arabuluculuk Daire Başkanlığı tarafından tutulan arabulucular siciline kayıtlı olan 30 arabulucu ile yapılan derinlemesine görüşme neticesinde, arabuluculuğun katılımcıların çoğunluğu tarafından meslek olarak görülmesi, mehaz olarak kabul edilen Avusturya Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Federal Kanunu uygulamasında yer alan ve mesleğin ifası için ön koşul olarak sunulan arabulucu mesleki sorumluluk sigortasının Türkiye açısından ne denli uygulanabileceği ve tercih göreceği sorusunu ortaya çıkarmış ve böyle bir sigortanın tesis edilmesi durumunda arabulucuların bu sigortaya duydukları ihtiyaç ve yaklaşımları ele alınmış ve irdelenmiştir. While there are various ways to eliminate risks, insurance is the most well-known and preferred one among such methods. The diversity of risks leads to the occurrence of different types of insurance. It is possible to shape and subjectivize insurance depending on the needs and existing risks. Professional liability insurance, which is based on the transfer of liability to the insurer for damage to third parties due to the profession being performed, is just one of the different types of insurance. Mediation, one of the alternative dispute resolution methods, was introduced to the Turkish legal system in 2012 with the Law No. 6325 on Mediation in Civil Disputes. Since the date the law came into force, the use of the mediation method has become widespread rapidly and its preference by the parties to the disputes has rendered mediation one of the most popular alternative dispute resolution methods. Accordingly, the number of mediators in Türkiye continues to increase day by day. The existence of risks faced by the mediators registered with the registry of mediators in mediation practices necessitates the introduction of certain protective mechanisms in addition to the statutory provisions. Insurance is considered as an important instrument, particularly in the existence of cases that lead to the emergence of liability against third parties due to the profession while the profession is being performed. With the study, as a result of the in-depth interviews conducted with 30 mediators who are active in the province of Istanbul (European and Anatolian sides) and registered with the registry of mediators maintained by the Department of Mediation, the fact that mediation is considered as a profession by the majority of the participants reveals the question of to what extent the mediator professional liability insurance, which is included in the practice of the model law i.e., the Austrian Federal Law on Mediation in Civil Disputes and presented as a prerequisite to perform the profession, is applicable and preferable for Türkiye; and the mediators' needs and approaches to this insurance in case of creation of such insurance are discussed and analyzed in the study.

Sigorta ettiren genellikle geleceğe etkili olarak sigorta korumasından yararlanmak üzere sigorta sözleşmesi yapmaktadır. Ancak sigorta ettiren, sözleşmenin kurulmasına ilişkin öneri ile sözleşmenin kurulması arasında veya sözleşmeye ilişkin önerinin yapıldığı tarihinden önce sigorta korumasından yararlanmak isteyebilir. Sigorta ettirenin sözleşmenin kurulmasından önce sigorta korumasından yararlanabilmesi, geçmişe etkili sigorta ile mümkün olmaktadır. Geçmişe etkili sigorta TTK m. 1458 hükmünde düzenlenmiştir. Geçmişe etkili sigorta sözleşmesinin kurulabilmesi için ikisi olumlu bir tanesi olumsuz şart olarak üç şartın bulunması gereklidir. Olumlu şartlar, sigorta sözleşmesine ilişkin mutabakatın bulunması ve sigorta sözleşmesinin kurulması; olumsuz şart ise, sigortacı, sigorta ettiren ve sözleşmeden haberdar olmak şartıyla sigortalının rizikoya ilişkin bilgi sahibi olmamasıdır. Bu şartların sağlanması hâlinde, geçmişe etkili sigorta sözleşmesi geçerli olacak ve böylelikle sigorta koruması, sigorta sözleşmesinin kurulduğu tarihten önce başlayacaktır. Geçmişe etkili sigorta gerçek ve gerçek olmayan geçmişe etkili sigorta olarak ikiye ayrılmaktadır. Gerçek geçmişe etkili sigorta, sigorta korumasının sözleşmenin kurulmasına ilişkin önerinin yapıldığı tarihten önce başladığı sigortadır. Gerçek ol-mayan geçmişe etkili sigorta ise, sigorta ettirenin sözleşmeye ilişkin öneride bulun-duğu tarih ile sözleşmenin şekli olarak kurulduğu tarih arasında sigorta korumasının sağlandığı sigorta olarak isimlendirilmektedir. Nitekim TTK m. 1458 düzenlemesinin ilk cümlesinde de, sigorta korumasının "sözleşmenin yapılmasından önceki bir tarihten itibaren" sağlanabileceği belirtilerek, gerçek veya gerçek olmayan geçmişe etkili sigortanın yapılmasının mümkün olduğu anlaşılmaktadır. The insured generally makes an insurance contract in order to benefit from insurance protection effectively for the future. However, the policyholder may wish to benefit from insurance protection between the proposal for the conclusion of the contract and the conclusion of the contract or before the date of the proposal regarding the contract. It is possible for the insurant to benefit from insurance protection before the conclusion of the contract, with retroactive insurance. Retroactive insurance TCC m. It was regulated in the 1458 provision. In order for a retroactive insurance contract to be established, three conditions must be present, two of which are positive and one is negative. Positive terms, agreement on the insurance contract and establishment of the insurance contract; The negative condition is that the insurer, the policyholder and the insured are not informed about the risk, provided that they are aware of the contract. If these conditions are met, the retroactive insurance contract will be valid and thus insurance protection will start before the insurance contract is established. Retroactive insurance is divided into two as real and unreal retroactive insurance. Actual retroactive insurance is insurance in which insurance protection begins before the date of the proposal for the establishment of the contract. Unreal, retroactive insurance, on the other hand, is called insurance in which insurance protection is provided between the date the policyholder makes a proposal regarding the contract and the date the contract is formally established. As a matter of fact, TTK art. In the first sentence of regulation 1458, it is understood that it is possible to make real or non-real retroactive insurance, by stating that insurance protection can be provided "from a date before the conclusion of the contract".

Denizciliğin kendine özgü ihtiyaç ve sorunlarından ortaya çıkmış bir kurum olan kurtarmayardım, TTK. m. 1222-1234'de düzenlenmiş olup köken itibariyle Alman hukukundanalınmıştır. Alman Hukukunun bu konudaki kaynağı ise Türkiye'nin de taraf bulunduğu 1910tarihli Brüksel Konvansiyonu'dur. 1910 tarihli konvansiyona 1967 yılında eklenen protokoleTürkiye taraf olmamıştır. 1989 Londra Konvansiyonuna taraf olma ise gereklidir. Zira 1989konvansiyonu gelişen ve değişen kurtarma teknikleri ve sorunlarını hukuki açıdan çözmekiçin uluslararası alanda düzenlenmiş en son konvansiyondur.Kurtarma yardım ücretinde sorunlardan biri, ücretin nasıl hesaplanacağıdır. Bu husus, 1910Brüksel Konvansiyonu hükümleri ve bu konvansiyona eklenen özel tazminat ve çevre zararınıönleme kriterlerini düzenleyen 1989 Londra Konvansiyonu hükümleri ile düzenlenmiştir.Kurtarma yardım ücreti hesaplanırken mahkeme bu kriterlerin ışığında hakkaniyete uygun birücret belirleyecektir.Kurtarma yardım ücretinin ödenmesi meselesinde önemli bir konu da bu ücretten denizsigortalarının teminat kapsamı doğrultusunda sigortacının sorumluluğu hususudur. Birkurtarma yardım hizmeti gerçekleştirildiğinde öncelikle uygun bir kurtarma yardım ücretibelirlenir. Bu kurtarma yardım ücreti olayın şartlarına göre müşterek avarya teşkil ettiğitakdirde kurtarma ücreti dispeçte alacaklı masasına kaydedilir ve müşterek avaryapaylaşımında yerini alır. Bu paylaşımda sigortacının tazminat sorumluluğu TTK hükümleri,genel şartlar ve İngiliz Hukuku özel şartları (Klozlar) ile York Anvers kuralları ışığındabelirlenir.Kurtarma yardım teşkil etmediği halde ise paylaşıma girmeden kurtarılan değerinsigortacısının kurtarma ücreti ve zararlarından sorumluluğu TTK hükümleri, genel şartlar veİngiliz Hukuku özel şartları (Klozlar) ile belirlenir. Emerged from own specific needs and problems of maritime Salvage, legislated in TTK.m.1222-1234, which has been originated from the German law. The source of German law inthis subject is the Convention dated 1910 in which Turkey is also a party. Turkey has not beenparty of the protocol in 1967 added to Convention dated 1910. Being a party to LondonConvention 1989 is necessary. Because Convention 1989 is the last convention to solvedeveloping and changing salvage techniques and problems from a legal perspective atinternational level.One of the problems of salvage payments is about how to calculate. This issue has beenregulated by provisions of Brussels 1910 Convention and London 1989 Convention whichregulates special compensation and prevention criteria of environmental damage. Whencalculating salvage payment, the court will determine a fair cost in the light of these criteria.An important subject matter of the payment of Salvage is the liability of insurer oriented withthe scope of maritime insurance assurance. When the salvage operation was done paymentwas determined primarily. When general average was established according to thecircumstances of this case this payment is recorded to creditor table at adjustment and takesplace in general average. This shared responsibility in the insurer's indemnity provisions aredetermined in light of the TTK provisions, general terms and specific terms of English Lawand York Antwerp Rules.In the case of without salvage, insurer liability of rescued value from salvage cost and lossesis determined by TTK, general terms and specific terms of English Law without sharing.